طرح همسانسازی حقوق کارمندان؛ از گذشته تا امروز
- خبرنامه
- ۱۴۰۳/۹/۲۵
همراهان فردایی روشن - موضوع همسانسازی حقوق و دستمزدها از دیرباز یکی از مطالبات مهم و عمومی میان کارمندان دولت بوده است. بررسیهای تاریخی نشان میدهد این مطالبه نهتنها در سالهای اخیر، بلکه بیش از شش دهه پیش نیز در دستور کار دولتها قرار داشته است.
نگاهی به گذشته؛ طرح همسانسازی در سال ۱۳۳۵
روزنامه اطلاعات در تاریخ ۱۷ آذرماه ۱۳۳۵ گزارشی منتشر کرد که نشان میداد همسانسازی حقوق کارمندان یکی از دغدغههای دولت وقت بوده است. به گفته وزیر امور دارایی وقت، پس از مذاکرات انجامشده با نمایندگان کارمندان لیسانسیه، تصمیم بر آن شد که تا زمان تصویب قانون استخدام کشوری، به کارمندان لیسانسیه وزارتخانهها، مابهالتفاوتی تحت عنوان «کمک حقوق» پرداخت شود.
مطابق این طرح، کارمندان لیسانسیه رتبه ۳ مبلغ ۳ هزار ریال و کارمندان رتبه ۹ مبلغ ۷ هزار و ۵۰ ریال به حقوق خود اضافه دریافت میکردند. این کمک حقوقی تا زمان اصلاح نظام پرداختها و تصویب قانون جامع استخدام کشوری ادامه یافت.
در آن زمان، تعداد کارمندان لیسانسیه وزارتخانهها ۱۴۰۰ نفر اعلام شده بود و مقرر شد کارمندانی که بعداً مدرک لیسانس دریافت میکنند نیز از مزایای این طرح بهرهمند شوند. این طرح در مرحله تأیید هیئت وزیران قرار داشت و پیشبینی میشد به زودی به تصویب مجلس برسد.
وضعیت کنونی همسانسازی حقوق
امروزه نیز موضوع همسانسازی حقوق و دستمزدها همچنان یکی از اصلیترین مطالبات کارمندان دولت و اقشار مختلف جامعه است. هرچند گامهایی در این راستا برداشته شده است، اما به دلیل پیچیدگیهای اجرایی و محدودیتهای بودجهای، این طرح هنوز بهطور کامل اجرا نشده است.
دولتها در سالهای اخیر تلاشهایی برای کاهش شکاف حقوق و اجرای عدالت پرداخت انجام دادهاند، اما همچنان نیاز به برنامهریزی دقیق و اصلاحات اساسی در ساختار حقوق و دستمزد وجود دارد. کارشناسان معتقدند که اجرای کامل همسانسازی میتواند به ایجاد انگیزه در کارکنان و کاهش نارضایتیهای شغلی کمک کند.
طرحهایی مانند همسانسازی حقوق بازنشستگان و افزایش ضریب حقوق کارمندان، نمونههایی از این تلاشها در سالهای اخیر هستند. با این حال، برای تحقق عدالت در پرداختها، نیاز به تصویب قوانین جامعتر و تأمین منابع مالی پایدار وجود دارد.
نتیجهگیری:
مطالبه همسانسازی حقوق از دیرباز یکی از خواستههای اصلی کارمندان بوده و تاریخچه آن نشان میدهد که این موضوع در دورههای مختلف به اشکال گوناگون مطرح و اجرا شده است. با وجود پیشرفتهایی که در این زمینه رخ داده، اجرای کامل این طرح همچنان به عنوان یکی از چالشهای اساسی پیش روی دولتها باقی مانده است.
